Pojęcie kompleksu opiera się na odrzuceniu monolitycznych koncepcji „osobowości”. Zdarza się, że doświadczamy wielości swoich jaźni. I chociaż jest to znaczący krok w kierunku potraktowania kompleksu jako autonomicznej całości w obrębie psychiki, Jung poszedł jeszcze dalej i stwierdził, „kompleksy zachowują się jak niezależne istoty” (Jung, CW 8, par 253). Argumentował również, że „w zasadzie nie ma różnicy pomiędzy osobowością fragmentaryczną a kompleksem…. Kompleksy są odpryskami psychiki” (Jung, CW 8, par 202). Kompleks jest zbiorem wyobrażeń i myśli skupionych wokół jądra pochodzącego od jednego lub więcej archetypów, które charakteryzują się wspólnym emocjonalnym kolorytem. Kiedy kompleks uaktywnia się (staje się „konstelacją”), ma