„Psychopatologia i psychoterapia: porównanie podejścia jungowskiego i psychiatrycznego”, cz.II, PTPA, Warszawa, 5-6.10.2019

„Psychopatologia i psychoterapia: porównanie podejścia jungowskiego i psychiatrycznego”, cz.II, PTPA, Warszawa, 5-6.10.2019

W jungowskim podejściu psychoterapia jest metodą medyczną. Jej celem jest postawienie najpierw diagnozy i dlatego poznaje się historię przypadku, która jest jednocześnie za każdym razem indywidualną historią człowieka. Diagnozę psychoterapeutyczną nazywamy też eksploracją czyli badanie, odkrywaniem, ale angielskie słowo „ exploration” jest tutaj bardziej wymowne. To BADANIE obejmuje wszystkie formy auto ekspresji osoby z którą rozmawiamy: język, spontaniczne myśli, fantazje, sny, symptomy, symptomatyczne zachowania, uczuciowość, oraz charakterystyczne zachowania i postawy. Jednakże głębsze BADANIE doprowadza nas do ograniczeń świadomości i poznania, jakie inne czynniki mogą jeszcze zawiadywać psyche. Do istoty diagnozy jungowskiej nie należy eliminowanie diagnozy psychiatrycznej czy też budowanie jakiegoś

„Psychopatologia i psychoterapia: porównanie podejścia jungowskiego i psychiatrycznego”,cz. I, PTPA, Warszawa, 14-15.09.2019

„Psychopatologia i psychoterapia: porównanie podejścia jungowskiego i psychiatrycznego”,cz. I, PTPA, Warszawa, 14-15.09.2019

„PSYCHE nie istnieje bez patologii”

„PSYCHE nie istnieje bez patologii” Dla Junga punktem wyjścia do rozumienia psychopatologii była jego praca jako lekarza psychiatry i jego zainteresowanie w leczeniu schizofrenii. Gdy on rozwinął swoją koncepcję zbiorowej nieświadomości i teorii archetypów,  stał na stanowisku, że psychoza może być rozumiana jako przytłoczenie ego przez zawartość kolektywnej nieświadomości (stąd fantazyjne obrazy) i jako demonstrację osobowości rozszczepioną przez kompleks lub kompleksy.  Ponadto kontynuując opis podstaw myślenia Junga o psychopatologii możemy zauważyć, że w jakimś stopniu był on pionierem psychologii relacji z obiektem. Jung mówił o pierwotnej ważności relacji pomiędzy matką a noworodkiem. Separacja od matki jako pierwszy podstawowy element rozwojowy stał

„Koncepcja Junga”, Śląskie Stowarzyszenie Psychoterapeutów, Gliwice, 27.01.2019

„Koncepcja Junga”, Śląskie Stowarzyszenie Psychoterapeutów, Gliwice, 27.01.2019

Podstawowym pojęciem w koncepcji Junga jest termin kompleksu, który obecnie jest  słowem tak popularnym, iż wydawałoby się, że nie wymaga specjalnych objaśnień. Termin ten przeniknął do codziennej komunikacji, zachowując w dużej mierze znaczenie przyjęte w literaturze psychoanalitycznej. Poza tym większość z nas używa go w potocznym języku mówiąc o innych, że ktoś ma kompleks niższości, wielkości, władzy, itp. Tymczasem  pierwsze  badania  nad tym zjawiskiem sięgają okresu początku XX wieku. Carl Gustaw Jung pracując w klinice psychiatrycznej w Zurychu pod opieką swojego nauczyciela Eugena Bleulera opracował naukowe narzędzie nazwane Słownym Skojarzeniowym Eksperymentem. Jung  w naukowym eksperymencie zamierzał sprawdzić czy nieświadome psychologiczne czynniki można zbadać w empiryczny