Termin persony paradoksalnie jest słabo opisany w piśmiennictwie jungowskim, Jung też mu nie poświęcił tak wiele miejsca jak innym pojęciom. Wynika to najprawdopodobniej z chęci patrzenia na to, co jest głębsze w człowieku. A przecież persona dotyka to co zewnętrzne. Jung też był głęboko zainteresowany introwersją stąd jego badania psychologiczne szły w kierunku poznania innych aspektów psyche. Termin „persona” pochodzi z łaciny i oznaczał w czasach klasycznych maskę noszoną przez aktorów. Stąd persona odnosi się do indywidualnej maski lub twarzy zakładanej do skonfrontowania się z rzeczywistością. Persona może odpowiadać tożsamości płciowej, fazie rozwoju (jak dorastanie), statusowi społecznemu, zajęciu czy zawodowi.