„Praca w grupach i terapia rodzinna” 10-11.10.2020, Warszawa PTPA

Jung obserwował dynamikę grupy bardzo uważnie, jednakże nigdy nie studiował jej dokładnie, kierując swoją uwagę na psychologię indywidualnej osoby. Nieświadome tendencje w małych grupach były studiowane przez innych, najbardziej Wilfreda Biona. I dziś można zauważyć sporo zbieżności pomiędzy teorią nieświadomości w grupie a teorią kompleksów Junga. 

W jednym z swoich ostatnich listów pod koniec życia pisał do Hansa Illinga w 1955 roku, że jego wkładem w rozwój psychologii była adaptacja indywidualności do społeczeństwa. Jednakże społeczeństwo czuje ogromny brak bez wkładu jednostki w jej funkcjonowanie. 

Z punktu widzenia historycznego psychologia analityczna pierwotnie była skoncentrowana na indywidualnej psyche. Jung był nieufny wobec grupy i jej mocy do regresji. I nie badał sposobów w jaki jednostka może być świadoma wpływu grupy i jej w pozytywnego wkładu w funkcjonowanie grupy. 

Natomiast z biegiem czasu to się zmieniło. Jak był najistotniejszy powód zainteresowanie grupą w psychologii analitycznej? Proces szkoleniowy – grupowy proces w jungowskim analitycznym treningu będący uzupełnieniem podstawowego programu.