Jean Knox 'ALCOHOL: A DRUG OF DREAMS' JAP, 1995, 40, 161-175

Alkohol najczęściej używany jest po to, by zmniejszyć psychiczny ból. Stanowi natychmiastową gratyfikację połączoną z tłumieniem emocji. I proces nieświadomości nie jest integrowany w alkoholizmie. Alkohol więc zawiera fantazje niemowlęcej fuzji z matką. W upiciu jest widoczny powrót do pozycji niemowlaka. Otoczenie musi się zaopiekować, jest bezwładny jak małe dziecko. Przytoczone jest tutaj stanowisko Junga: alkohol – są regresje które nie wnoszą nic nowego do psychiki.
Zdaniem autorki artykułu głównym mechanizmem obronnym w alkoholizmie jest identyfikacja projekcyjna której celem jest podtrzymanie fantazji o fuzji pomiędzy self i obiektem jako obrony przeciwko separacji. Ta fantazja leży u podstaw fuzji z obiektem i jest też podstawą alkoholizmu. Jednocześnie ujawnia się tutaj lęk przed separacją (od matki).
Autorka podkreśla wiele poważnych skutków alkoholizmu, w tym organiczna redukowanie pojemności do przyjmowania nowych informacji, które jest związane z nowymi doświadczeniami. Sposób reagowania jest coraz węższy. Ze względu na lęk przed życiem i brak możliwości nauczenia się nowych sposobów.
Zdaniem angielskiej psychoanalityczki terapeuta ma więc małe możliwości interpretacyjne. Uważa przy tym, że obrony destruktywne i nadużywanie alkoholu jest w stanie zniszczyć przymierze terapeutyczne i analityczną pracę. Jednakże używanie alkoholu jako nieświadomej fantazji fuzji, mające swoje źródło w lęku separacyjnym i unicestwieniu może być interpretowane w analizie.